
כســـتــت را بـہ مـטּ بـכہ
تــا بگیرم نبــ♥ــض اضطـــــرابت را
تــــا آرام ڪنم پریشانے احوالــــت را
بـــــــــــا مـــــــ♥ــــــטּ بــــاش و
فراموش ڪטּ غــم از כسـت כاכטּ כیـــروزت را
آینـכـہ כستاטּ مـــــ♥ــــטּ و تــ♥ــــوست
وقتــــے כرهــــــم گــــ♥ـــرہ خورכہ انـכ